"Να φτιάξουμε τους νέους ΣΠΑΠ τώρα!"

Στην συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου της 29ης Οκτωβρίου ο Περιφερειάρχης Δημήτρης Πτωχός είπε ότι η γραμμή Μεσσήνη – Καλαμάτα – Διαβολίτσι απαιτεί 4-5 εκατ. ευρώ για να λειτουργήσει και περίπου 700.000 ευρώ το χρόνο επιδότηση.

Στην συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής της 24ης Οκτωβρίου ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κωνσταντίνος Κυρανάκης αποκάλεσε τον Πελοποννησιακό σιδηρόδρομο εμμέσως πλην σαφώς «πολυτέλεια» και έθεσε ως απόλυτη προτεραιότητα την αποκατάσταση της ασφάλειας στην γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη.

Αν υποθέσουμε ότι ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης λόγω της θέσης που κατέχει διαθέτει τις ίδιες πληροφορίες με τον Δημήτρη Πτωχό τότε καθίσταται σαφές ότι για την πολιτεία ακόμη και πέντε εκατομμύρια ευρώ για τον Προαστιακό Μεσσηνίας θεωρούνται «πολυτέλειες».

Τρεισήμισι εκατομμύρια ευρώ για την μετατροπή του Πελοποννησιακού σιδηρόδρομου σε ποδηλατόδρομο όμως θεωρούνται φιλοπεριβαλλοντικά έργα με αναπτυξιακό πρόσημο! Για να μιλήσουμε ανοικτά είναι προφανές ότι το κεντρικό κράτος δεν έχει κανέναν σκοπό να χρηματοδοτήσει την επαναλειτουργία του Πελοποννησιακού σιδηρόδρομου, είτε στην
Μεσσηνία, είτε στο Κόρινθος-Άργος-Ναύπλιο είτε ακόμη και στο Πάτρα-Πύργος. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τους λόγους αλλά πάντως όσα αναφέρθηκαν από τον Αναπληρωτή Υπουργό αποτελούν παιδαριώδεις δικαιολογίες.

Οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι από τότε που καταργήθηκαν οι ΣΠΑΠ (Σιδηρόδρομοι Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου, η εταιρεία που λειτουργούσε μέχρι τότε τον Πελοποννησιακό σιδηρόδρομο) το 1962 το Ελληνικό κράτος έχει αντιμετωπίσει -ανεξαιρέτως κυβερνήσεως- τον μετρικό σιδηρόδρομο ως εχθρό ενώ την ίδια ώρα έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια ευρώ για φαραωνικά έργα όπως η κανονική γραμμή Αθήνα- Πάτρα που σαν άλλο γεφύρι της Άρτας όλο δεν τελειώνει! Αν η γραμμή αυτή είχε παραμείνει στην ίδια χάραξη και είχε απλώς αναβαθμιστεί τώρα θα λειτουργούσε άριστα…

Το ποσό όμως που ζητείται για την επαναλειτουργία του σιδηρόδρομου στην Μεσσηνία είναι αστείο, και το όφελος συγκλονιστικά μεγάλο. Καταρχήν για τον τουρισμό. Με την επαναλειτουργία της γραμμής Καλαμάτα-Μεσσήνη το αεροδρόμιο της Καλαμάτας θα γίνει μόλις το δεύτερο στην χώρα με απευθείας σιδηροδρομική πρόσβαση. Διάκριση που δεν έχουν ούτε η Θεσσαλονίκη ούτε το Ηράκλειο! Οι επιβάτες θα φθάνουν στο αεροδρόμιο, θα επιβιβάζονται στον παραπλήσιο σιδηροδρομικό του σταθμό και θα επισκέπτονται με ευκολία και άνεση την Καλαμάτα, την Μεσσήνη και τους υπόλοιπους οικισμούς του Προαστιακού Μεσσηνίας. Θα έχουν δηλαδή την ίδια εμπειρία με οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη περιφέρεια της Ευρώπης! Οι πτήσεις θα πολλαπλασιαστούν και τα ξενοδοχεία θα γεμίσουν, όχι μόνο στις παραλίες αλλά και στην ενδοχώρα. Ακόμη με την επαναλειτουργία της γραμμής Καλαμάτα- Διαβολίτσι θα γίνουν προσιτά στον επισκέπτη σπουδαία μνημεία όπως ο Ιερός Ναός Ταξιαρχών της Πολίχνης, το Ανδρομονάστηρο, το Φράγκικο Κάστρο της Μίλας, το αρχαία γεφύρι της Μαυροζούμαινας, η Αρχαία Μεσσήνη [απέχει 10 χιλιόμετρα από τον σταθμό της Βαλύρας], η Μονή Βουλκάνου, η πατρική οικία της Μαρίας Κάλλας στο Νεοχώρι Οιχαλίας και οι πηγές Πηδήματος και Αγίου Φλώρου. Ακόμη θα καταστούν προσβάσιμοι αξιόλογοι παραδοσιακοί οικισμοί όπως το Διαβολίτσι, ο Δεσύλλας, οι Κωνσταντίνοι, η Μίλα, η Μερόπη, η Θουρία, τα Αρφαρά κ.α.

Έπειτα θα διευκολυνθεί σημαντικά -ή ορθότερα θα γίνει εφικτή- η προαστιακή συγκοινωνία. Με τον σιδηρόδρομο θα αλλάξουν άρδην οι συνθήκες επικοινωνίας από/προς τα χωριά και την Καλαμάτα με οφέλη για τους εργαζόμενους, τους ηλικιωμένους και τους μαθητές, θα καταστούν εύκολα προσβάσιμες οι δύο ΒΙΠΕ της Μεσσηνίας για την ευκολότερη μετακίνηση των εργαζομένων και θα μπορούν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου να μετακινούνται στην σχολή τους ανέξοδα και άμεσα. Τέλος οι νέες συνθήκες εύκολης και ανέξοδης μετακίνησης θα προσελκύσουν σημαντικές ιδιωτικές επενδύσεις που θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα για την οικονομική ανάπτυξη του νομού, που τόσο τις έχει ανάγκη. Καθίσταται σαφές πώς η δημιουργία του Προαστιακού Μεσσηνίας θα μετατρέψει την Καλαμάτα σε μία πραγματική σύγχρονη Ευρωπαϊκή μητρόπολη και θα δώσει το φιλί της ζωής στην φυσική της ενδοχώρα, στα χωριά των δήμων Καλαμάτας, Μεσσήνης και Οιχαλίας που θα ζωντανέψουν, θα δεχθούν νέους κατοίκους και επισκέπτες απ’όλο τον κόσμο.

Αφού λοιπόν η Ελληνική πολιτεία αρνείται συστηματικά να υλοποιήσει αυτό το όραμα και ν’αλλάξει την Μεσσηνία προς το καλύτερο το βάρος της βαθιάς ιστορικής ευθύνης πέφτει αναγκαστικά στην Περιφερειακή Αρχή. Στα περισσότερα πολιτισμένα κράτη είναι αυτονόητο πώς αποτελεί ευθύνη των περιφερειών να ικανοποιούν τις μεταφορικές ανάγκες των κατοίκων τους, αντί να περιμένουν τα πάντα από το κεντρικό κράτος. Ο ίδιος κανόνας πρέπει τώρα να εφαρμοστεί στην χώρα μας, ξεκινώντας από την δική μας περιφέρεια. Το κόστος των 5 εκατομμύρια ευρώ εφάπαξ για την ανακαίνιση των δύο βασικών γραμμών της Μεσσηνίας είναι ένα αστείο ποσό, ενώ το ετήσιο κόστος λειτουργίας των 700.000 ευρώ είναι ακόμη πιο αστείο. Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες ότι η ιστοσελίδα DMS που σχεδιάστηκε από την προηγούμενη αρχή και ουδέποτε υλοποιήθηκε κόστισε 1,9 εκατομμύρια ευρώ ενώ η σήραγγα Κλεισούρας στην Βόρεια Ελλάδα, που εξυπηρετεί τον μισό πληθυσμό απ’ότι ο Προαστιακός Μεσσηνίας, κοστίζει 90 εκατομμύρια ευρώ.

Η Περιφερειακή Αρχή του Δημήτρη Πτωχού οφείλει λοιπόν να λάβει άμεσα την πολιτική πρωτοβουλία για την επαναλειτουργία των δύο γραμμών, να χρηματοδοτήσει και να δημοπρατήσει όσες μελέτες απαιτούνται, να βρει εταιρεία πρόθυμη να λειτουργήσει τον Προαστιακό Μεσσηνίας και να την επιχορηγήσει. Αν η Hellenic Train δεν ενδιαφέρεται τότε μπορεί να απευθυνθεί στις νεοιδρυθείσες εταιρείες Levante Trains (που θα ξεκινήσει να εκτελεί δρομολόγια στην Ηλεία από το νέο έτος) και την Εταιρεία Μεσημβρινών Σιδηρόδρομων Ελλάδος.

Με την χρηματοδότηση της Περιφέρειας θα μπορέσουν να εκκινήσουν οι εργασίες για την ανάταξη του δικτύου λίαν συντόμως ώστε σε λίγο χρόνια να μπορούμε όλοι να απολαμβάνουμε τις υπηρεσίες του Προαστιακού Μεσσηνίας και να αισθανθούμε επιτέλους ότι ανήκουμε στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.

Ο τόπος μας ο Μοριάς είναι αδιαμφισβήτητα το χρυσό και διαμαντένιο μουρόφυλλο του πλανήτη, ένας τόπος τόσο όμορφος όσο είναι και ευλογημένος. Όμως είναι πτωχός (από τις πτωχότερες περιφέρειες της ΕΕ), προσκολλημένος στην μοιρολατρία και την παρελθοντολαγνεία, ενώ βλέπει τα καλύτερα παιδιά του να φεύγουν αλλού και τις επιχειρήσεις του να στραγγαλίζονται. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο σιδηρόδρομος είναι το μεγαλύτερο εργαλείο που διαθέτουμε για ν’αντιμετωπίσουμε την περιφερειακή μας καθυστέρηση, να σώσουμε τα όμορφα χωριά μας, να προσελκύσουμε ιδιωτικές επενδύσεις, νέους κατοίκους και τουρίστες και ν’αναπτύξουμε την βιομηχανία, τον τουρισμό, το εμπόριο και κάθε άλλη έκφανση ενός ανώτερου πολιτισμού. Ο σιδηρόδρομος είναι κεκτημένο των πλούσιων πολιτισμένων περιφερειών ενώ η έλλειψη σιδηρόδρομου είναι κεκτημένο των πτωχών και ασήμαντων.

Όποιος πολιτικός λοιπόν αποτολμήσει την ανασυγκρότηση του είναι βέβαιο ότι θα μετρηθεί ανάμεσα στους μεγάλους άνδρες της τετραχιλιετούς Πελοποννησιακής ιστορίας και θα αναδειχθεί ως ένας νέος Ηρακλής και Αλέξανδρος που πάλεψε με την Λερναία Ύδρα και έκοψε τον Γόρδιο Δεσμό για να δημιουργήσει ένα καινούργιο, φιλόδοξο και σπουδαίο μέλλον για την Πελοπόννησο.

Η βαριά αποφασιστικότητα του πεπρωμένου καλεί την Περιφέρεια Πελοποννήσου να αναλάβει την ιστορική ευθύνη που της αναλογεί και να φτιάξει τους νέους ΣΠΑΠ της προόδου και του εξυγχρονισμού που θα ξεκινήσουν από την Μεσσηνία, αύριο κιόλας!

Γράφει ο Φίλιππος Παπαδημητρίου

Ο Φίλιππος Παπαδημητρίου είναι επαγγελματίας ελαιοπαραγωγός, φοιτητής νομικής και πρόεδρος της ΑΜΚΕ Το Χαμόγελο του Χωριού.