Γιατί είναι ανεδαφικές οι πρόωρες εκλογές, αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο- πολύ δύσκολο έως απίθανο, σύμφωνα με τα δεδομένα της χρονικής συγκυρίας- θα ήταν και μη πρακτικό για το εγγύς μέλλον της χώρας, καθώς η γεωπολιτική ρευστότητα (και) στην περιοχή μας, απαιτεί μια ελάχιστη σταθερότητα εντός των τειχών. 

Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει, από πλευράς κυβέρνησης, πως, με αφορμή τις εκδηλώσεις αγανάκτησης και διαμαρτυρίας εκ μέρους των πολιτών, θα προχωρήσει σε καίριες αλλαγές, απομακρύνοντας "προβληματικά" στελέχη και αναδεικνύοντας κάποια άλλα, ει δυνατόν "άφθαρτα". Δεν πιστεύουμε πως η Ν.Δ. έχει τέτοιου είδους "δεξαμενή στελεχών", αλλά....

Ρεαλιστικώς, λοιπόν, και παρά την απολύτως δικαιολογημένη και στοιχειοθετημένη αντίθεση της πλειοψηφίας των πολιτών απέναντι στην παρούσα κυβέρνηση, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και τα εξής:

Η "μονοθεματικότητα" 

Εάν, τυχόν, είχαμε πρόωρες εκλογές εξαιτίας των Τεμπών, είναι δεδομένο πως το ζήτημα θα κυριαρχούσε στην προεκλογική ατζέντα, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ιδέες, προτάσεις και ορθολογικές λύσεις για μια σειρά από επείγοντα ζητήματα, θα υποβαθμίζονταν- εάν έμπαιναν, καν, στην ημερήσια διάταξη. Μια χώρα, όμως, δεν είναι δυνατόν να διεξάγει εκλογές πάνω σ' ένα ζήτημα, αποκλειστικά. Είναι εμφανώς παιδαριώδες και αφελές.

Η διαδικασία προς την εκδίκαση της υπόθεσης θα έμπαινε στον "πάγο"

Μπορεί σχεδόν κανένας Έλληνας να μην έχει, πια, εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, αλλά, οπωσδήποτε, η τελευταία δεν μπορεί να καταλυθεί. Θα πρέπει ν' αφεθεί, όσο αυτό είναι εφικτό, να προχωρήσει προς την ολοκλήρωση της ανάκρισης, με σκοπό να δούμε και τη δίκη. Παρότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι πολύ δύσκολο να μιλάμε, σοβαρά, περί "δίκαιης δίκης", υπάρχει μια υποβόσκουσα ελπίδα πως η Ελληνική Δικαιοσύνη θ' αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, αυτή τη φορά. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι λογικό να κρίνονται δικαστικές υποθέσεις από εκλογές ή μέσω και εκλογών. 

Η κρίση του "πολιτικού προσωπικού" της χώρας θα παρέμενε, εντονότερη

Είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο το, παρωχημένο, πολιτικό μας σύστημα, ξεπερνάει, δια της εκτόνωσης, παρόμοιες κρίσεις. Είτε με "αποδιοπομπαίους τράγους", είτε με "πανηγυράκια", είτε με "κρότου λάμψης". Εάν θέλουμε να μιλάμε σοβαρά για "μετασχηματισμό" του συστήματος οργάνωσης και διοίκησης, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι πρόκειται για μια αργή και επώδυνη διαδικασία που δεν είμαστε καθόλου σίγουροι πως είναι αυτό που επιθυμούν οι περισσότεροι πολίτες. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν "μαγικές λύσεις", ούτε "μεσσίες".....Και, εν προκειμένω, δεν πείθουν, ακόμα, τα αντιπολιτευόμενα κόμματα πως διαθέτουν κυβερνητική πρόταση.

"Βίαιη" διαταραχή της ήδη προβληματικής, κρατικοδίαιτης αναπτυξιακής δραστηριότητας

Αυτό είναι, ίσως, το πιο αδύναμο επιχείρημα κατά των πρόωρων εκλογών: Αφού, υποτίθεται, η παρούσα κυβέρνηση έχει κάνει "θαύματα" στον οικονομικό τομέα, οι πρόωρες εκλογές θα ήταν τροχοπέδη για την όποια συνέχειά τους. Φυσικά, ούτε "θαύματα" έχει κάνει η κυβέρνηση, ούτε καν σωστή διαχείριση των υφιστάμενων εσόδων από την υπερφορολόγηση των Ελλήνων. Ωστόσο, εδώ, πραγματικά, οφείλουμε να σκεφθούμε ποια είναι η εναλλακτική προοπτική. Δεν θέλουμε να ισχυριστούμε πως δεν υπάρχουν- σαφώς και πρέπει να μειωθεί ο ΦΠΑ σε μια σειρά από προϊόντα, τα επιχειρήματα της κυβέρνησης περί του αντιθέτου είναι λίαν προσχηματικά και ανακριβή-, αλλά, εν μέσω πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, είναι δύσκολο να εφαρμοστεί μια σωστή και μακρόπνοη οικονομική πρακτική. 

Συμπέρασμα

Είναι σίγουρο πως η παρούσα κυβέρνηση είναι μια κακή κυβέρνηση. Έχει αποτύχει, οικτρά, σε βασικά θέματα καθημερινότητας- όπως έχουμε μάθει να τ' αποκαλούμε-, έχει, κατ' επανάληψη, "εκτεθεί" από τις σχέσεις της με επιχειρηματικούς και άλλους παράγοντες, ενώ, στην εξωτερική της πολιτική, έχει χάσει "τα αυγά και τα πασχάλια".

Επιμένει να προτάσσει επικοινωνιακές πρακτικές, υποσχόμενη συνεχώς τα ίδια πράγματα, εμμένοντας σε αγκυλώσεις και στρεβλώσεις του "βαθέως κράτους"- που καταγγέλλει, κιόλας, όποτε βολεύει-, βασίζεται στην περίφημη "τριγωνική διαπλοκή", τις συνεχείς "επιδοτήσεις" συγκεκριμένων κέντρων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και, ενίοτε, στη "μαύρη προπαγάνδα" και τη βίαιη καταστολή. Έχει "καταφέρει", μέσα σε χρόνο...ντε τε, ν' αποδομήσει, σε μεγάλο ποσοστό, το δημόσιο χαρακτήρα της Υγείας και της Παιδείας, να παραχωρήσει σε τυχοδιωκτικού τύπου επενδυτές "οικόπεδα-φιλέτα" και άλλα περιουσιακά στοιχεία του κράτους, να εξαχρειώσει, τελικά, μεγάλο μέρος της εντός των τειχών ανθρώπινης δραστηριότητας, βαφτίζοντας, ουσιαστικά, τη "σπέκουλα", τη "δωροδοκία", την "ανευθυνότητα" και την ογκώδη άγνοια ως "κανονικότητες". 

Παρά ταύτα, όμως, οι πρόωρες εκλογές, αυτή την ώρα, όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν πως τα παραπάνω θα σταματούσαν ή έστω θ' αμβλύνονταν, μάλλον το αντίθετο ισχύει....